موفقیت و تنهایی چه ارتباطی با هم دارند؟
عنوان این مقاله نشان می دهد که میزان موفقیت و تنهایی با یکدیگر ارتباط دارند. اما تحقیقات در مورد اینکه آیا افراد موفق در واقع در معرض خطر تنهایی هستند چه می گوید؟
به گفته توماس جونیور، موفقیت می تواند موجب تنهایی شود اگر افراد از کیفیت و کمیت روابط نزدیک اجتماعی خود غافل شوند و به دنبال تمرکز بر اهداف ابزاری مرتبط با موفقیت باشند. اگرچه موفقیت صددرصد موجب تنها شدن نمی شود اما می تواند یک عامل خطر برای تنهایی، به خصوص در میان مردان مسن موفق باشد.
افزایش موفقیت و تنهایی در میان مردان
برای هزاران سال، مردان از مقدار نامتناسب ثروت و قدرت برخوردار بوده اند. اگرچه اکنون شکاف جنسیتی در حال کاهش است، اما زنان هنوز به ازای هر دلار مردان حدود 74 سنت درآمد کسب می کنند. بخشی از این شکاف ممکن است به دلیل تبعیض باشد، اما توضیح دیگر این است که زنان رضایت از زندگی را به جای درآمد بالاتر انتخاب می کنند.
اگرچه مردان از برتری سیاسی و اقتصادی برخوردار بوده اند، اما موفقیت آنها منجر به رنج سطح بالاتری از تنهایی شده است. توماس به هزینه های بالای موفقیت مردان نگاه می کند و نشان می دهد که تنهایی مردان ناشی از امتیاز آنها است. وی اظهار داشت: توجه بسیاری به سهم نامتناسب مردان در ثروت و قدرت متمرکز شده است. ولی توجه اندکی به سهم نامتناسب مردان از بدبختی اختصاص داده شده است که یکی از شاخص های آن میزان بالای خودکشی مردان است.
چگونه موفقیت باعث تنهایی در میان مردان می شود
توماس می گوید که تنهایی و بدبختی ناشی از آن، حاصل اهداف ابزاری شامل تمرکز بر پیشرفت اقتصادی، تمرکز بر معاملات در روابط اجتماعی و نادیده گرفتن روابط برای رسیدن به هدف است. اما تمرکز زنان بر روابط بیشتر به عنوان یک عامل محافظتی در زندگی است.
پس از بازنشستگی، مردان از نداشتن روابط اجتماعی قوی و بی توجهی ها در روابطشان رنج می برند. گرایش شغلی رقابتی ممکن است مردان موفق را در حرفه خود به جلو سوق دهد، اما این موفقیت هزینه زیادی دارد. علاوه بر این هزینه فیزیکی هم وجود دارد که به طور بالقوه منجر به عوارض جسمی می شود.
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”3276″ img_size=”full” alignment=”center”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
“تنهایی به اندازه سیگار کشیدن، چاقی و فشار خون بالا عامل خطر برای بیماری و مرگ است.”
علاوه بر هزینه های جسمی، هزینه های سلامت روان نیز وجود دارد. پس از بازنشستگی، مردان نه تنها هدف را از دست می دهند، بلکه بسیاری از آشنایان عادی خود را در محل کار را نیز از دست می دهند. این ضرر مضاعف، خطر خودکشی را به دلیل احساس انزوا و بی هدف بودن افزایش می دهد. مردان دارای امتیاز، دارای ابزار هستند، بنابراین از تسهیل روابط قوی اجتماعی عمیق غفلت می کنند، در نتیجه احتمالاً بعداً در زندگی از تنهایی مزمن رنج می برند.
برای حل این مشکل مردان باید بر حفظ و تعمیق روابط معنادار اجتماعی تمرکز کنند، خصوصاً در اواخر زندگی یا در دوران بازنشستگی که بیشتر در معرض خطر هستند. سرگرمی ها، گردهمایی های منظم با دوستان و حتی استفاده از فیس بوک می توانند یک بستر مفید برای ارتباط با دیگران ایجاد کنند.
تنهایی در میان مردان نظامی
در تحقیقات، بازگشت نظامیان به زندگی غیرنظامی، آنها را در معرض خطر احساس تنهایی قرار می دهد. یک پیشکسوت کانادایی تجربه خود را پس از ارتش بازگو می کند. وی اظهار داشت:
“در زندگی عادی شما در یک گروه بزرگ هستید، اما در نهایت تنها هستید …. در ارتش می توانید شرط ببندید که کسی همیشه پیگیر شما است … شما همیشه در مقابل یکدیگر پاسخگو هستید – و این عالی است – اما وقتی آن را بردارید می تواند شما را منزوی کند. “
جلوگیری از تنهایی همراه با موفقیت
اگرچه موفقیت ممکن است یک عامل خطر برای تنهایی باشد و در اغلب اوقات موفقیت و تنهایی در کنار یکدیگر قرار بگیرند. اما روش هایی وجود دارد که می تواند از این مسئله پیشگیری کند که شامل تمرکز بر کیفیت و کمیت روابط اجتماعی نزدیک است. توانایی ارتباط با دیگران، احساس مثبت هویت اجتماعی را تسهیل می کند که برای افراد احساس تعلق و اهمیت به همراه دارد.
هویت مردان به طور سنتی با دستیابی به ابزار شغلی گره خورده است، و از حفظ روابط بین فردی با کیفیت غافل می شوند. بازنشستگی یا انتقال شغلی نیز می تواند این حالت را تحریک کند – به خصوص در مورد نظامیانی که حین زندگی در ارتش ارتباط عمیقی با کسانی را که با آنها خدمت می کردند داشتند.
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”3278″ img_size=”full” alignment=”center”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
نتیجه
موفقیت و تنهایی گاهی در کنار یکدیگر قرار می گیرند؛ به خصوص در مردان مسن. پیشگیری از تنهایی نیاز به تمرکز بر کیفیت و کمیت روابط اجتماعی نزدیک دارد. مردانی که به دلیل تأکید بیش از حد بر کار، روابط اجتماعی معنی دار خود را از دست می دهند، ممکن است به شدت در معرض تنهایی باشند.
علاوه بر این، کسانی که ارتش را ترک می کنند هویت اجتماعی شکل گرفته از طریق پیوند عمیق با کسانی با آنها خدمت می کردند را از دست می دهند. بررسی علل تنهایی مهم است زیرا تنهایی یک عامل خطرناک برای خودکشی و همچنین مرگ و میر ناشی از بیماری جسمی است. مردان باید بدانند که این یک مسئله مهم است و روی روابط بین فردی خود کار کنند. در نهایت، به عنوان یک جامعه، باید این مسئله را بپذیریم و ارتباط اجتماعی مردان را تسهیل کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.